Lu Soe Gyi
သိသိလ်က္နဲ႔ မိုက္မိတယ္
Min Thar 9:19 PM စာေပသီးသန္႔
"
က်မနာမည္ ခင္ႏွင္းေဝပါ။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ခင္ေလးလို႔ ေခၚၾကပါတယ္။ က်မ အပ်ဳိဘဝက မိန္းမေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ မိန္းမပ်က္တစ္ေယာက္ျဖစ္လို႔ေနပါၿပီရွင္။ ကိုယ္က်င့္တရား၊ လူမႈက်င့္ဝတ္၊ သိကၡာတရားေတြ က်ဳိးပ်က္ေနတဲ့ မိန္းမပ်က္တစ္ေယာက္ျဖစ္လို႔ေနပါၿပီ....။ ဘာေၾကာင့္ဒီလိုျဖစ္သြားရသလဲဆိုရင္ေတာ့....။ က်မအသက္ (၁၈)ႏွစ္အရြယ္မွာ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ပါတယ္။ က်မထက္အသက္ (၅)ႏွစ္ေလာက္ႀကီးတဲ့ ကိုမင္းေအာင္နဲ႔ပါ။ အခု က်မအသက္ (၃၆)ႏွစ္အရြယ္ေရာက္လို႔ သမီးတစ္ေယာက္အေမ မုဆိုးမဘဝနဲ႔ ရပ္တည္ေနခဲ့ရပါၿပီ။ က်မရဲ႕သမီး ေမသင္းေတာင္ ခုအပ်ဳိႀကီးဖားဖားျဖစ္လို႔ လူလားေျမာက္လို႔ လာခဲ့ပါၿပီ။ က်မဟာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ကိုမင္းေအာင္ရဲ႕ ဘဝေနာက္ ေၾကာင္းကို လုံးဝမသိခဲ့ပဲ လက္ထပ္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ႐ူး႐ူးမိုက္မိုက္အရြယ္ေလးမဟုတ္လား၊ အိမ္ေထာင္ဦးရဲ႕ေန႔ရက္မ်ားကေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာအတိျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေန႔ေတာ့....။
က်မတုိ႔ လင္မယားေနထိုင္ရာ ေတာင္ဥကၠလာရပ္ကြက္ထဲရွိ တစ္ထပ္တိုက္ပုေလးေရွ႕သုိ႔ ေလးဘီးတကၠစီတစ္စီး ဆိုက္ေရာက္လို႔လာခဲ့ပါတယ္။
“ ဟဲ့....ဒါ မင္းေအာင္တုိ႔ အိမ္လား...”
“ ဟုတ္ကဲ့...ဘယ္သူမ်ားလဲ မသိဘူး....”
ကားေပၚက ဆင္းလာတဲ့ အသက္ (၄၀)ဝန္းက်င္ ခန္႔ခန္႔ထည္ထည္မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္က ခပ္ရင့္ရင့္အေမးစကား နဲ႔ေမးတယ္။ ခင္ပြန္းျဖစ္သူနာမည္တပ္လာတာဆိုေတာ့ က်မလည္း ခ်ဳိခ်ဳိသာသာပဲ ျပန္ဆက္ဆံခဲ့ပါတယ္။
“ မင္းေအာင္နဲ႔ ေတြ႔ခ်င္လို႔....ရွိလား....”
“ ဟာ....အန္တီခ်ဳိ.....လာ လာ....အထဲကိုဝင္.....ခင္ေလး အထုတ္ေတြဆဲြလာခဲ့....”
ခင္ပြန္းျဖစ္သူက အိမ္ထဲမွ ႐ုတ္တရက္ထြက္လာကာ ျပာျပာသလဲျဖင့္ ထိုမိန္းမႀကီးကို ေခၚေဆာင္သြားပါေတာ့တယ္ ရွင္။
“ ခင္ေလး....ဒါအကို႔ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ေမြးစားအေမ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီ တဲ့....”
“ အန္တီခ်ဳိ....ဒါကၽြန္ေတာ့္မိန္းမ ခင္ႏွင္းေဝတဲ့....ခင္ေလးလို႔ေခၚလို႔ရတယ္....”
“ အင္း....နင့္မိန္းမက လွသားပဲ မင္းေအာင္ရဲ႕....ကဲ ငါ့ကိုအခန္းျပင္ေပးအုံး....ငါနားခ်င္ၿပီ....”
အဲဒီေန႔က က်မေတာ္ေတာ္အလုပ္႐ႈပ္သြားရပါတယ္။ အိပ္ယာအခန္းျပင္ေပးရ၊ စားဖုိ႔ေသာက္ဖုိ႔ ျပင္ေပးရနဲ႔ ေတာ္ ေတာ္ပန္းသြားရပါတယ္။ အန္တီခ်ဳိဆိုတဲ့ မိန္းမႀကီးလည္း သူမအခန္းထဲသို႔ စားေသာက္ၿပီးတာနဲ႔ ေစာစီးစြာဝင္ၿပီး အနားယူ ေနေတာ့တယ္။ ထိုညက လင္မယားႏွစ္ေယာက္ အိပ္ယာေပၚေရာက္မွ ေအးေဆးစကားေျပာရေတာ့တယ္။ ထိုအခါမွ ခင္ပြန္း ျဖစ္သူရဲ႕ ဘဝေနာက္ေၾကာင္းကို ေျပာျပသမွ် သိခြင့္ရခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ကိုမင္းေအာင္မွာ ငယ္စဥ္ကတည္းက မိဘမ်ားဆုံးပါးသြားခဲ့ၿပီး စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုတြင္ ေအာက္ေျခသိမ္းအလုပ္သမားဘဝျဖင့္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနရစဥ္ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီက ေခၚယူေမြးစားခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းသိခဲ့ရပါတယ္။ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီ၏ ၾကည့္႐ႈေစာင္မမႈျဖင့္ ကိုမင္းေအာင္မွာ ပြဲစားေလာကသုိ႔ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး လူတစ္လုံးသူတစ္လုံးျဖစ္လာကာ ျပည့္စုံၾကြယ္ဝလာပါတယ္။ ထို႔ေၾကာင့္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ၏ ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္သည့္ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီကို က်မဘက္မွ ေလးစားဂ႐ုစိုက္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ရေတာ့တယ္။ ထုိညက ပင္ပန္းမႈတို႔ေၾကာင့္ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ေန႔စဥ္ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ၾကသည့္ ကာမခရီးလမ္းကိုပင္ မေလွ်ာက္ျဖစ္ခဲ့ၾကပါဘူး။
မနက္မိုးလင္းတာနဲ႔ က်မ ဗ်ာမ်ားရျပန္ပါတယ္။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ထဲရွိစဥ္က ႀကံဳသလိုဝယ္စားေနလို႔ရေပမယ့္ လင္ျဖစ္သူ၏ ေက်းဇူးရွင္ေရာက္ေနတာေၾကာင့္ ေစ်းသြား၊ ခ်က္ျပဳတ္၊ အိမ္ဗာဟီရအလုပ္ေတြ ဇယ္ဆက္သလိုလုပ္ၿပီး အခ်ိန္ ကုန္ခဲ့ရတယ္။ ကိုမင္းေအာင္ကလည္း အလုပ္ကိစၥႏွင့္ အျပင္ထြက္သြားသလုိ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီကလည္း မနက္ကတည္းက ထြက္သြားကာ မိုးအေတာ္ခ်ဳပ္မွ ျပန္လာသျဖင့္ လင္ျဖစ္သူ၏ ေမြးစားမိခင္ႏွင့္ပင္ စကားမေျပာျဖစ္ခဲ့။ ကိုမင္းေအာင္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်မွ ျပန္လာသျဖင့္ စိတ္ေကာက္ဟန္ျပၿပီး ညအိပ္ယာဝင္ကို ညစာအငတ္ထားလိုက္တယ္။ ကိုမင္းေအာင္ ရဲ႕ ေမြးစားမိခင္ရွိေနတာေၾကာင့္လည္း ပါ ပါတယ္။ ႏို႔မဟုတ္ရင္ျဖင့္ ကိုမင္းေအာင္ရဲ႕ အခ်စ္ၾကမ္းမႈနဲ႔ က်မရဲ႕ ႏိုးၾကြလြယ္တဲ့ ရမက္စိတ္မ်ားေၾကာင့္ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီကို အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ထို႔ေၾကာင့္အေျခအေနကို ခ်င့္ခ်ိန္ကာ က်မ ေစာစီးစြာပဲ အိပ္ယာဝင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ညရဲ႕တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္မႈက ေအးျမေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မ အာေခါင္ေတြ ေျခာက္ေသြ႔ကာ အိပ္ယာမွ ႐ုတ္တရက္ႏိုးလာခဲ့ရတယ္။ ေဘးနားမွ လင္ျဖစ္သူကို စမ္းကိုင္ၾကည့္လိုက္ရာ ဟာလာဟင္းလင္း အိပ္ယာျပင္ေၾကာင့္ စိုးထိတ္သြားရပါတယ္။ ခါတိုင္းတစ္ေရးမႏိုးတတ္ေသာလင္က တေပါ့တပါးသြားေနသည္ပဲ ထင္မွတ္ကာ အိပ္ယာေဘးမွ ေရတစ္ခြက္ေသာက္ၿပီး ျပန္မွိန္းေနလိုက္ပါတယ္။ နာရီသံတစ္ခ်ပ္ခ်ပ္က ၾကာျမင့္စြာၾကားေနရတယ္။ အခ်ိန္ ၾကာျမင့္သည္ထိ လင္ျဖစ္သူေပၚမလာေသးသျဖင့္ က်မ အိပ္ယာမွထကာ ေနာက္ေဖးဘက္ဆီသုိ႔ ထြက္လာခဲ့မိတယ္။ က်မ တုိ႔ အိပ္ခန္းႏွင့္ မ်က္ေစာင္းထိုးဘက္ အိမ္ေခါင္းရင္းဘက္ျခမ္းတြင္ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီကို အိပ္ခန္းျပင္ေပးထားရာ ထိုအခန္းေရွ႕သို႔ အေရာက္ အခန္းတြင္းမွ စကားတီးတိုးေျပာသံကို ၾကားလိုက္ရသျဖင့္ အံ့ၾသမိသြားကာ ခဏရပ္တန္႔၍ အသာနားစြင့္ေနလိုက္မိပါတယ္။
အခန္းတြင္းမွ က်မေယာက္်ား ကိုမင္းေအာင္ရဲ႕အသံသဲ့သဲ့ကိုပါၾကားလိုက္ရသျဖင့္ ကိုမင္းေအာင္နဲ႔ အန္တီခ်ဳိတုိ႔ ဘာေတြမ်ားေျပာေနလဲ သိခ်င္မိတာေၾကာင့္ အခန္းတံခါးဝနားထိ တိုးကပ္ၿပီး ေစ့႐ုံေစ့ထားေသာ တံခါးကို အသာဟကာ အခန္းထဲသုိ႔ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္မိပါေတာ့တယ္။ အိပ္ယာထက္တြင္ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီက ေဘးတေစာင္းေျခခ်င္းခ်ိတ္ထိုင္ကာေန ၿပီး ကုတင္အနီးရွိ ကုလားထိုင္ေပၚတြင္ ကိုမင္းေအာင္ ထိုင္ေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။
“ ေအာင္ေအာင္.....မင္းက ဘာေတြေဝေနတာလဲ....ဒီအလုပ္လုပ္လာတာ ၾကာေနၿပီပဲ....ဘာလဲ မင္းက ဘဝေမ့ သြားတာလား....”
“ မဟုတ္ပါဘူး....ခုဟာက ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္သက္လို႔ ယူထားတဲ့မိန္းမျဖစ္ေနတယ္....အရင္ကေတာ့ အဲဒီကိစၥအတြက္ သီးျခားလုပ္တာဆိုေတာ့....”
က်မနဲ႔ပတ္သက္တဲ့အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ေျပာေနေၾကာင္းသိလိုက္သျဖင့္ စိတ္ဝင္စားသြားမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ေျပာေနတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကို က်မ ဘာတစ္ခုမွ နားမလည္ဘူး။
“ မင္းက ငါအခုစီစဥ္တဲ့ကိစၥကို ျငင္းတာလား ေအာင္ေအာင္....မင္းမိန္းမ ခင္ေလးက လွလည္း လွတယ္....အဆက္ အေပါက္ကလည္း ေတာင့္တင္းတယ္....မင္းလည္း စိတ္ႀကိဳက္ျဖဳတ္ၿပီးသြားၿပီပဲကြာ.....ဟင္း....ဟင္း....မင္းမိန္းမဒီဇိုင္းမ်ဳိးဆို မင္းနဲ႔ အန္တီခ်ဳိ ေငြကို မနည္းမေနာရမွာကြ....”
ေဒၚခ်ဳိသက္ရီ ေျပာတဲ့စကားေတြကို က်မ နားလည္သေဘာေပါက္စျပဳလာသလို က်မခင္ပြန္းရဲ႕ အလုပ္အကိုင္နဲ႔ ရွာေဖြရရွိထားတဲ့ ေငြေၾကးေတြဟာ မသမာေသာနည္းေတြျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ သိခြင့္ရလိုက္ပါေတာ့တယ္ရွင္။ အခုဆိုရင္ က်မကိုေတာင္ အႀကံႀကီးစြာနဲ႔ ေၾကးႀကီးႀကီးဖာဇာတ္သြင္းဖုိ႔ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီက စည္း႐ုံးေနမွန္းလည္း သိခြင့္ရလိုက္ပါေတာ့ တယ္။ က်မ အေတာ္ကို တုန္လႈပ္သြားရပါတယ္။ ဘယ္လိုလူေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ၿပီး က်မကို ေၾကးႀကီးႀကီးနဲ႔ ဖာဇာတ္သြင္း မယ္ဆိုတာရယ္ က်မခင္ပြန္းနဲ႔ ေမြးစားအေမဆိုသူ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီတုိ႔ကို နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ေနရပါေတာ့တယ္။
ေဒၚခ်ဳိသက္ရီနဲ႔ ခင္ပြန္းျဖစ္သူတို႔ရဲ႕ ဆက္ဆံပုံေတြက နည္းနည္းထူးျခားေနသည္ဟုလည္း ထင္ျမင္မိပါတယ္။ ထိုစဥ္ မွာပင္ ကိုမင္းေအာင္ ထိုင္ေနရာ ကုလားထိုင္ဆီသုိ႔ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီက အိပ္ယာေပၚ ထိုင္ေနရာမွ ထကာ ေလွ်ာက္သြားတယ္။ ထုိ႔ေနာက္ သူမကိုယ္ကို ကိုင္းကာ ကို္မင္းေအာင္ရဲ႕ ပခုံးႏွစ္ဖက္သုိ႔ လက္ေထာက္ၿပီး စူးရဲေတာက္ပေနေသာ မ်က္ဝန္းအစုံတုိ႔ ျဖင့္ ခပ္ၿပဳံးၿပံဳးစိုက္ၾကည့္လို႔ေနတာကို ျမင္လိုက္ရပါတယ္။ ကိုမင္းေအာင္ ထိုင္ေနရာကုလားထိုင္မွာ အခန္းတံခါးဝကို ေက်ာ ေပးထားျခင္းေၾကာင့္ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီရဲ႕ အျပဳအမူေတြကို က်မက ေသခ်ာျမင္ေတြ႔ေနရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီက ခႏၶာ ကိုယ္ကို ငုံ႔ကာကိုင္းထားသျဖင့္ သူမ၏အက်ၤ ီမွာ လည္တအားဟိုက္ေနၿပီး အက်ၤ ီအဟိုက္ၾကားမွ ဝင္းဝါေနေသာ ႏို႔အုံႀကီးမွာ တြဲလ်ားက်ေနတာကို ျမင္ေနရပါတယ္။ က်မ အျမင္မွာေတာ့ ထိုျမင္ကြင္းက အရမ္းကိုထူးဆန္းေနတယ္လို႔ ခံစားေနရၿပီး နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ကို ျဖစ္လို႔ေနရပါေတာ့တယ္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ဘယ္လိုမွထင္မွတ္မထားေသာ အျပဳအမူတစ္ခုကို ေဒၚခ်ဳိသက္ရီက ျပဳလုပ္လိုက္ပါတယ္။
“ ေအာင္ေအာင္.....မင္းမိန္းမ ခင္ေလးကို ျဖဳတ္ရတာ အားမရေသးဘူးလား ဟင္....အန္တီခ်ဳိ မင္းကို ဘယ္ေလာက္ ေတာင္လြမ္းေနရသလဲ....မင္း သိရဲ႕လား ကေလးရယ္....ျပြတ္....”
ေအာင္မေလး ေလး....က်မစိတ္ထဲ ဘာကိုတရမွန္းမသိ ျဖစ္သြားရပါတယ္။ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီဟာ သူမစကားသံေတြ အဆုံး က်မေယာက္်ား ကိုမင္းေအာင္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ေတ့စုပ္နမ္း႐ုံမက သူမရဲ႕လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ပါ ကိုမင္းေအာင္ရဲ႕ ပုဆုိးကိုေျဖေလ်ာ့ၿပီး က်မေယာက္်ားရဲ႕ လီးကို ကိုင္ဆြလို႔ေနပါတယ္ရွင္။ က်မ အံ့ၾသေငးေၾကာင္ေနမိကာ ထိုျမင္ကြင္းကို မ်က္ႏွာမလႊဲပဲ ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိပါေတာ့တယ္။
ခု....အရာအားလုံးကို က်မ သေဘာေပါက္လို႔သြားရပါၿပီ။ က်မလည္း ပညာတတ္တစ္ေယာက္ပဲေလ။ အေျခအေန အရပ္ရပ္ကို ျမင္တာနဲ႔ အေျခအေနေတြကို မွန္းဆႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ။ ကိုမင္းေအာင္ဟာ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီရဲ႕ ေမြးၿပီးစားျခင္းကို ခံခဲ့ရတာ ျဖစ္ၿပီး သူ႔ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံး ေဒၚခ်ဳိသက္ရီ ေစခိုင္းသမွ် ဖာေခါင္းဖာစြယ္ဘဝနဲ႔ ရွင္သန္ေနထိုင္ခဲ့တာပဲ ျဖစ္ႏိုင္ေပေတာ့ တယ္။ ယခုေတာ့ သူအရမ္းခ်စ္ပါသည္ဆိုေသာ က်မကို ေဒၚခ်ဳိသက္ရီက ဖာဇာတ္သြင္းဖုိ႔ ေသြးေဆာင္ခိုင္းေစေနေပၿပီ။ က်မ ဟာ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြကို အံ့ၾသေငးေမာၾကည့္ေနမိဆဲပါ။ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီက ထိုင္ခုံမွာ ထုိင္ေနတဲ့ ကိုမင္းေအာင္ ကို ရမက္ေရာင္ေတာက္ပေနတဲ့ မ်က္ဝန္းအစုံနဲ႔ တပ္မက္စြာၾကည့္ရင္းမွ ကိုမင္းေအာင္ လက္တစ္ဖက္ကို ဆြဲကိုင္ကာ ကုတင္ ေပၚသုိ႔ဆြဲေခၚလုိ႔သြားပါတယ္။ တဆက္တည္းမွာပဲ ေျပေလ်ာ့ေနတဲ့ ကိုမင္းေအာင္၏ ပုဆိုးကိုအၿပီးတုိင္ ခၽြတ္ခ်ေပးလိုက္ၿပီး ေပၚထြက္လာတဲ့ လီးကို သူမရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေဖြးေဖြးျပည့္ျပည့္ေလးနဲ႔ တင္းက်ပ္စြာဆုပ္ကိုင္လိုက္ျပန္ပါတယ္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ေတာ့ လီးႀကီးကို သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းအစုံျဖင့္ ငုံခဲစုပ္ယူလိုက္ေလေတာ့တယ္။
“ ျပြတ္....ျပြတ္.....ပလြတ္....ျပြတ္....”
ေဒၚခ်ဳိသက္ရီရဲ႕ လီးစုပ္ေနသံက အခန္းဝမွာေခ်ာင္းၾကည့္ေနတဲ့ က်မကို ရင္ကြဲမတတ္ခံစားရေစပါတယ္။ အငမ္းမရ နဲ႔ လီးစုပ္ေနပုံက တကယ့္ကိုကၽြမ္းက်င္ကာ ရမက္ေသြးၾကြစရာျဖစ္လို႔ေနပါတယ္။ ကိုမင္းေအာင္ဟာလည္း အံကိုတင္းတင္း
ႀကိတ္ကာ ခါးႀကီးေကာ့ၿပီး အရသာေတြ႔ေနပုံပါပဲရွင္။ က်မ မ်က္ဝန္းထဲမွာ မ်က္ရည္ဥေလးမ်ားနဲ႔ ေဝဝါးလာရပါတယ္။ ေမြးၿပီး စားတဲ့အေမရဲ႕ ကၽြမ္းက်င္စြာျပဳစုယုယမႈေအာက္မွာ ကိုမင္းေအာင္တစ္ေယာက္ အရာရာကို ေမ့ေလ်ာ့ေနပုံပင္။ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီ က လီးကိုအတန္ၾကာစုပ္ေပးေနၿပီးမွ ထရပ္လိုက္သည္။ သူမႏႈတ္ခမ္းအစုံတုိ႔က လီးစုပ္ထားသျဖင့္တံေတြးေတြနဲ႔ အေရာင္တ လက္လက္ထလို႔ေနတယ္။ ထုိ႔ေနာက္ သူမခါးဆီမွ ပိုးေပ်ာ့ထဘီကို ကိုယ္တိုင္ပင္ ခၽြတ္ခ်ပစ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ဝင္းဝါစိုေျပ ေနေသာ အသားအေရနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္တုိ႔က အသက္(၄၀)နီးပါး မိန္းမတစ္ေယာက္လို႔ ထင္ျမင္စရာလုံးဝကိုမရွိ။ မိန္းမခ်င္း ေတာင္ သတိထားမိေအာင္ ေတာင့္တင္းေနဆဲ၊ လွပေနဆဲပင္။ ေျဖာင့္စင္းေသာ ေပါင္တံေတြနဲ႔ တင္းရင္းစြင့္ကားေနဆဲျဖစ္တဲ့ တင္ပါးသားႀကီးေတြက မက္ေမာစရာေကာင္းလို႔ေနေသးတယ္။ ခႏၶာကိုယ္ကို အထူးဂ႐ုစိုက္ပုံရပါတယ္။ က်မေတာင္ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီကို လွသည္ဟု ထင္ျမင္မိေသးရင္ ကိုမင္းေအာင္အဖုိ႔ေတာ့ ေျပာစရာရွိမယ္ေတာင္ မထင္။
“ ေအာင္ေအာင္....အန္တီခ်ဳိေလ မင္းရဲ႕ အျပဳအစုအယုအယေတြကို လြမ္းေနရတာသိရဲ႕လား....မင္းရဲ႕ အၾကင္နာ ေလးေတြ ေပးပါအုံး ကေလးရယ္....”
ႏႈတ္မွလည္းေျပာရင္းမွ ကိုမင္းေအာင္ကို ေဒၚခ်ဳိသက္ရီက အိပ္ယာေပၚတြန္းလွဲပစ္လိုက္ေတာ့တယ္။ ထုိ႔ေနာက္ ေအာက္ပိုင္းဗလာက်င္းလ်က္ပင္ ကိုမင္းေအာင္ကို တက္ခြလိုက္တယ္။ ကိုမင္းေအာင္ ခါးေနရာဆီမွ ဒူးေထာက္ခြ၍ တေရြ႕ ေရြ႕ျဖင့္ ကိုယ္အေပၚပိုင္းသုိ႔ ဒူးေထာက္၍ တက္သြားပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့ ကိုမင္းေအာင္၏ မ်က္ႏွာေပၚသုိ႔ ခြထိုင္ခ် လိုက္ေလေတာ့တယ္။ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီရဲ႕ အျပဳအမူဟာ ကိုမင္းေအာင္အေပၚ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ လႊမ္းမိုးထားႏိုင္သလဲဆို တာ သိသာထင္ျမင္လွေစပါတယ္။ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီက ကို္မင္းေအာင္၏ မ်က္ႏွာေပၚတက္ခြထိုင္ကာ ေစာက္ဖုတ္ကို ပါးစပ္နဲ႔ ေတ့ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ယက္ခိုင္းျခင္းပင္ျဖစ္လို႔ေနပါေတာ့တယ္။ က်မေတာင္ လင္ျဖစ္သူရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚတက္ခြထိုင္ကာ ေစာက္ ဖုတ္ကို ပါးစပ္နဲ႔ေတ့ထိုင္ၿပီး အစုပ္အယက္မခံခဲ့ဖူးပါ။ ခုေတာ့ရွင္....။
ကိုမင္းေအာင္ကလည္း သူ႔မ်က္ႏွာေပၚမွာ အုပ္မိုးေနတဲ့ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီ၏ ဖင္သားေဖြးေဖြးႀကီးေတြကို လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ဖ်စ္ညွစ္ရင္းနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ကို တျပတ္ျပတ္နဲ႔ လွ်ာျဖင့္ထိုးယက္ေပးေနပုံရပါတယ္။ ေစာက္ဖုတ္ယက္ေပးေနေသာ အသံေတြကို က်မၾကားလို႔ေနရပါတယ္။ အေပးအယူတည့္ေနပုံက ထိုသုိ႔ျပဳလုပ္ေနတာ အႀကိမ္မ်ားေနပုံရပါတယ္။
ေဒၚခ်ဳိသက္ရီ၏ ခါးမွာ ေကာ့ေကာ့တက္သြားၿပီး ကိုမင္းေအာင္ရဲ႕ေခါင္းကို အုပ္ကိုင္လို႔ထားတယ္။ သူမ၏ ဖင္ဆုံႀကီး ကိုလည္း ေရွ႕ေနာက္ဝဲယာလႈပ္ရွားကာ ကိုမင္းေအာင္လွ်ာနဲ႔ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ကို ပြတ္တိုက္ျပန္ေသးတယ္။
“ အ....ဟား....အိုး....ေကာင္းလုိက္တာ....ကေလးရယ္....အန္တီခ်ဳိ႕ကို မင္းေလာက္ ဘယ္သူမွ မၾကင္နာတတ္ဘူး ....အ....ရွီး....အ....ဟား....ကၽြတ္....ကၽြတ္....ေစာက္ေစ့ကို နာနာေလး စုပ္ေပးစမ္းပါကြယ္....အ...ရွီး...ဟုတ္ၿပီ....အထဲကို လည္း လွ်ာနဲ႔ထိုးယက္....အ...အား...အင္း....ဟင္း.....အိုး....”
ေဒၚခ်ဳိသက္ရီရဲ႕ တဏွာရမက္ထၾကြေနသံေတြက ညဥ့္ယံမွာ လြင့္ပ်ံလို႔ေနပါေတာ့တယ္။ ကိုမင္းေအာင္၏ တျပတ္ ျပတ္နဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ယက္ေပးသံကလည္း မွန္မွန္ပင္ ထြက္ေပၚေနပါတယ္။ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီရဲ႕ ကာမအရသာခံစားမႈ၊ လိင္ဆက္ ဆံေနမႈတုိ႔က သမ႐ိုးက်မဆန္ပဲ ဆန္းသစ္လုိ႔ေနတယ္။ ကာမမႈကို ဘယ္ေလာက္မ်ားကၽြမ္းက်င္တပ္မက္ေနမွန္း သူမရဲ႕အျပဳ အမူေတြက ေဖာ္ျပလို႔ေနေပတယ္။ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီတစ္ေယာက္ သူမဆႏၵေတြျပည့္ဝသြားသည္ထင္ပါတယ္။ ကိုမင္းေအာင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚမွ ဖင္ႀကီးၾကြကာ ထလိုက္ၿပီး သူမေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ ကိုမင္းေအာင္၏ ရင္ဘတ္မွတစ္ဆင့္ ေအာက္ဘက္သုိ႔ ေလွ်ာ တိုက္ပြတ္ဆင္းလာေလေတာ့တယ္။ ကိုမင္းေအာင္ ယက္ထားေပးေသာ ေစာက္ဖုတ္မွ အရည္ေတြျဖင့္ ပြတ္တိုက္သြားသျဖင့္ ကိုမင္းေအာင္၏ ပါးစပ္၊ ရင္ဘတ္မွစ၍ ဆီးခုံအထက္ပိုင္းတစ္ေလွ်ာက္တုိ႔သည္ အရည္မ်ားျဖင့္ ေျပာင္လက္စိုစြတ္လို႔ေနေပ ေတာ့တယ္။ ခႏၶာကိုယ္ေတာင့္တင္းႀကံ႕ခုိင္ေသာ ကိုမင္းေအာင္၏ ကိုယ္ကို ဆီသုတ္လိမ္းလိုက္သလို ျဖစ္ေနေသးတယ္။
ကိုမင္းေအာင္၏ ဆီးစပ္တြင္ ခြထိုင္ေနေသာ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီက ကိုမင္းေအာင္၏ ရင္ဘတ္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ လွမ္း ေထာက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းကို ျပြတ္ခနဲ လွမ္းၿပီး စုပ္နမ္းလိုက္ျပန္ပါတယ္။ ထုိ႔ေနာက္....
“ ေအာင္ေအာင္....အန္တီခ်ဳိ မင္းအေပၚက တက္ခြထိုင္ၿပီး စိတ္တိုင္းက်ေဆာင့္လိုးေပးရမလား....ဒါမွမဟုတ္ မင္း အႀကိဳက္ ဖင္ကုန္းၿပီး အလိုးခံေပးရမလား....ႀကိဳက္တာေျပာ....ဒီညေတာ့ မင္းဆႏၵေတြကို အန္တီခ်ဳိ ဦးစားေပးမွာ....”
“ အန္တီခ်ဳိ....တက္ေဆာင့္ဗ်ာ....”
“ အို...ေက...”
အေပးအယူတည့္သြားၾကပုံပင္၊ ေတာင္မတ္ေနေသာ ကိုမင္းေအာင္၏ လီးကို ေဒၚခ်ဳိသက္ရီ လက္ေနာက္ျပန္လွမ္း ဆြဲလိုက္ၿပီး သူမဖင္ႀကီးကို ၾကြတင္လိုက္ပါတယ္။ ထို႔ေနာက္ ထိန္းကိုင္ထားေသာ လီးဒစ္ထိပ္ဖူးႀကီးႏွင့္ သူမ ေစာက္ဖုတ္ ေစာက္ေခါင္းဝကိုေတ့ကာ ဖိထိုင္ခ်လိုက္ေလေတာ့တယ္။ ကိုမင္းေအာင္ လီးႀကီးက ေဒၚခ်ဳိသက္ရီ ေစာက္ဖုတ္ထဲ အထစ္အ ေငါ့မရွိ ထိုးဝင္သြားကာ ဆီးခုံျခင္းပင္ ထိကပ္သြားၾကေတာ့တယ္။ လုံးတစ္ေဖြးဥေနကာ ေတာင့္တင္းေနဆဲျဖစ္ေသာ ဖင္လုံး ႀကီးေတြက ရမက္ေသြးၾကြစရာ ကားထြက္လို႔ေနတယ္။ ထိုဖင္ႀကီးေတြကို ၾကြလိုက္ ဖိခ်လိုက္ျဖင့္ လီးကို ညွပ္ၿပီး ေဒၚခ်ဳိသက္ ရီက ေဆာင့္ခ်လိုးေပးေနေတာ့တယ္။
“ ဖတ္....ဖတ္....အုိး....အ....ဟား....အင့္.....ဖတ္....ဖတ္....ဘတ္....ဘတ္....အုိး...ပလြတ္....ျပြတ္.....ျဗစ္....ျဗစ္.. ...ျဗြတ္....အိုး....ကၽြတ္....ကၽြတ္....အီး....”
ေဒၚခ်ဳိသက္ရီ၏ ဖင္လုံးႀကီးမ်ား ၾကြကာေဆာင့္လိုးခ်ေနသံ၊ အသားခ်င္းထိ႐ိုက္မိသံ၊ ညီးညဴသံမ်ားက အဟန္႔အ တားမရွိ ၿမိဳင္ဆိုင္စြာေပၚထြက္ေနေပတယ္။ ကာမပညာအေတာ္စုံေသာ မိန္းမႀကီးပဲဟု က်မ အသိအမွတ္ျပဳရပါေတာ့တယ္။ လီးေပၚတက္ထိုင္ၿပီး အေပၚမွ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္ခ်လိုးေနပုံက ပညာပါလြန္းလွေပတယ္။ ႏွ႔ဲဝုိက္၊ ပြတ္ဝိုက္၊ ပစ္ေဆာင့္၊ ကပ္ေညွာင့္ျခင္း နည္းမ်ဳိးစုံတုိ႔ျဖင့္ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီတစ္ေယာက္ အစြမ္းကုန္ႀကဲေနေပေတာ့တယ္။ ကိုမင္းေအာင္ကလည္း သူ၏ ခါးကို ေကာ့ေကာ့တင္ေပးၿပီး ပင့္ေဆာင့္ေနကာ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီ၏ ဖင္လုံးႀကီးေတြကို ဖ်စ္ညွစ္ပြတ္နယ္လိုက္ တျဖန္းျဖန္း႐ိုက္ လိုက္နဲ႔ တက္ညီလက္ညီလိုးေဆာ္ေနၾကပါေတာ့တယ္။ တစ္မ်ဳိးဆန္းေသာ ကာမဆက္ဆံပုံေတြက ၾကမ္းရွလြန္းလွသည္ဟု က်မ စိတ္ထဲထင္ျမင္မိတယ္။ ႏွစ္ဦးစလုံးက ရမက္ထန္လြန္းေနမွန္း လိုးေနေဆာ္ေနၾကပုံကို ျမင္တာနဲ႔ သိသာေစလြန္းလွေပ တယ္။
က်မဒူးေတြ ညႊတ္က်ခ်င္လာတယ္။ ရင္ေတြပူကာ အာေခါင္ေတြ ေျခာက္ေသြ႔လာတယ္။ မနာလိုမႈ၊ ဝန္တိုမႈ၊ အံ့ၾသ ဝမ္းနည္းမႈမ်ားေၾကာင့္ ကိုယ့္ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ အရည္ေတြ တေတာက္ေတာက္က်လာသည္ကိုေတာင္ သတိမျပဳမိေတာ့ေပ။ အခန္းတံခါးကို အသာျပန္ေစ့ပိတ္ခဲ့ရင္း သူတို႔နဲ႔ ေဝးရာသုိ႔ ဖယ္ခြာခဲ့မိပါေတာ့တယ္။ ေမြးၿပီးစားတဲ့ ေမြးစားအေမနဲ႔ လင္ျဖစ္သူ တုိ႔ရဲ႕ ကာမဆက္ဆံလိုးပြဲႀကီးကေတာ့ အရွိန္ေကာင္းေနဆဲပင္။ ကိုယ့္အိပ္ယာထက္မွာ ျပန္လွဲမိရင္း အနာဂတ္ေန႔ရက္မ်ားကို စဥ္းစားမိကာ ရင္ေလးေနမိပါေတာ့တယ္။ ဒီညကိုေတာ့ က်မတစ္ေယာက္ထဲ ခက္ခဲစြာ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္ရွင္....။
ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္မိုးလင္းေတာ့ ညကအျပတ္ကဲခဲ့ၾကတဲ့ႏွစ္ေယာက္က ဘာမွမျဖစ္သလို ရွိေနၾကပါတယ္။ ကိုမင္း ေအာင္ကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း အျပင္ထြက္သြားေသာ္လည္း ေဒၚခ်ဳိသက္ရီက အိမ္မွာပဲက်န္ခဲ့ကာ အခန္းထဲမွာ ဘာလုပ္ေန မွန္းမသိ။ ညက အျဖစ္အပ်က္ျမင္ကြင္းမ်ားကို က်မ ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လို႔မရႏိုင္ေသး။ ညက အံ့ၾသမႈ၊ ဝမ္းနည္းမႈမ်ားေၾကာင့္ ငုပ္လွ်ဳိးေနတဲ့ ကာမစိတ္ဆႏၵေတြဟာ ေသြးေအးၿပီး စိတ္တည္ၿငိမ္သြားခ်ိန္တြင္ ထၾကြလာေတာ့တယ္။ ျပန္ေတြးရင္း၊ ျမင္ ေယာင္မိရင္းျဖင့္ က်မ ေစာက္ဖုတ္က အရည္တခ်ဳိ႕ စိုစိမ့္လာရေတာ့တယ္။ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီးတာနဲ႔ ထမင္းစားရန္အတြက္ ေဒၚခ်ဳိ သက္ရီကို သြားေခၚဖို႔ သူမအခန္းသို႔ ထြက္လာမိတယ္။
“ ေဒါက္....ေဒါက္....ေဒါက္....”
အခန္းတံခါးကို ေခါက္ေနေသာ္လည္း အတြင္းမွ တုန္႔ျပန္သံမၾကားရသျဖင့္ တံခါးကို အသာတြန္းဖြင့္ၾကည့္လိိုက္မိ တယ္။ အခန္းတံခါးေသာ့ပိတ္မထားပဲ အခန္းတြင္းတြင္လည္း ဘယ္သူမွမရွိေပ။ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီ ဘယ္မ်ားသြားပါလိမ့္ဆိုေသာ မတင္မက်စိတ္ျဖင့္ အခန္းထဲသို႔ ဝင္လာခဲ့မိတယ္။ အိပ္ယာေပၚတြင္ ျပန္႔က်ဲေနေသာ စာအုပ္ေလးမ်ားက က်မ မ်က္စိေရွ႕မွာ အထင္းသား ျမင္ေတြ႔ေနရတယ္။ စပ္စုလိုစိတ္ျဖင့္ ထိုစာအုပ္ေလးမ်ားကို ေသခ်ာၾကည့္လိုက္မိတယ္ဆိုရင္ပဲ စာအုပ္ေပၚမွ ဓာတ္ပုံမ်ားက က်မကို အထူးဒုကၡေပးပါေတာ့တယ္။ ရွင္းလင္းၾကည္လင္ျပတ္သားေသာ ဓာတ္ပုံ႐ိုက္ခ်က္မ်ားျဖင့္ သက္ဝင္ပီ ျပင္ေသာ ႐ုပ္ပုံမ်ားက က်မကို ေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္းသြားပါေတာ့တယ္။ ႏိုင္ငံျခားမွလာေသာ စာေစာင္ေလးမ်ားျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံျခားသား ေယာက္်ားႏွင့္ မိန္းမတုိ႔ လိင္ဆက္ဆံေနၾကေသာပုံမ်ားကို ႐ိုက္ျပထားေသာ ဓာတ္ပုံစာအုပ္ပင္ျဖစ္လို႔ေနပါ တယ္။ ထိုစာအုပ္ထဲမွပုံမ်ားက မ႐ိုးမရြနဲ႔ ထၾကြစျပဳေနေသာ က်မရဲ႕ ရမက္စိတ္ေတြကို မီးၿမိဳက္ေပးလိုက္သလို ျဖစ္လုိ႔သြားပါ ေတာ့တယ္။ တစ္ပုံၿပီးတစ္ပုံ စိတ္ဝင္စားစြာနဲ႔ လွန္ေလွာၾကည့္ေနမိတဲ့က်မဟာ ရမက္စိတ္မ်ား ထၾကြလာၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေလး ထဲမွ အရည္မ်ားပင္ စိမ့္စိုက်လာရေတာ့တယ္။ ၾကမ္းလိုက္တဲ့ဓာတ္ပုံေတြပါပဲရွင္။ ေယာက္်ားက မိန္းမကို ပက္ပက္စက္စက္ လိုးေနေဆာ္ေနတဲ့ ဓာတ္ပုံေတြက က်မကို အထူးပဲ စိတ္လႈပ္ရွားေစပါတယ္။ ရမက္စိတ္ေၾကာင့္ လူကမ႐ိုးမရြျဖစ္လာကာ ကိုယ့္ေစာက္ဖုတ္ကို ကိုယ့္လက္နဲ႔ အသာအယာျပန္ပြတ္ေနမိရင္း ဓာတ္ပုံေတြကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနမိပါေတာ့တယ္။ ကာမဖီ လင္ကလည္း တၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ တက္လို႔လာရပါတယ္။ ထိုစဥ္မွာပင္ အခန္းဝဆီမွ အသံတစ္သံ ထြက္ေပၚလာပါေတာ့တယ္။
“ ခင္ေလး....ညည္း ငါ့စာအုပ္ထဲက ပုံေတြၾကည့္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္က ရြေနၿပီမဟုတ္လား....ဟင္....”
က်မ ထိတ္ခနဲျဖစ္သြားရၿပီး စိတ္ဝင္တစားၾကည့္ေနတဲ့စာအုပ္ကို ပစ္ခ်ကာ ခုတင္ေပၚမွ ကမန္းကတန္း ထရပ္ၿပီး အေၾကာက္အကန္ ျငင္းလိုက္မိပါေတာ့တယ္။
“ အို....မဟုတ္....မဟုတ္ပါဘူး...အန္တီခ်ဳိရယ္....က်မ ဘာစာအုပ္မွန္းမသိလုိ႔ ယူၾကည့္မိတာပါရွင္....”
ေဒၚခ်ဳိသက္ရီက အခန္းထဲသို႔ လွမ္းဝင္လာၿပီး က်မအနီးသုိ႔ တိုးကပ္ကာ လက္တစ္ဖက္က ျဖတ္ခနဲ က်မေစာက္ဖုတ္ အုံကို လွမ္းကာအုပ္ကိုင္လုိက္ပါတယ္။
“ အို....ဟင့္....အန္တီခ်ဳိ....”
“ နင္ ငါ့စာအုပ္ကို ခိုးၾကည့္ၿပီး နင့္ေစာက္ဖုတ္က အရည္ေတြေတာင္ ရႊဲေနၿပီ....ဒါေတာင္ နင္က ျငင္းခ်င္ေသးသလား .....”
“ ဟို...ဟို....က်မ....”
က်မ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိ ဆြံ႔အလို႔ေနမိပါေတာ့တယ္။ တကယ္လည္း က်မေစာက္ဖုတ္က ေဖာင္းတင္းၿပီး အရည္ ေတြစို႔ေနၿပီေလ။
“ နင္က ဒီလို ဓာတ္ပုံၾကည့္တာေတာင္ ထ ေနတဲ့ ေကာင္မဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဏွာထန္တဲ့ ေကာင္မပဲ....နင့္အ ေၾကာင္း မင္းေအာင္ကို ျပန္ေျပာဦးမွ....”
“ အို....မဟုတ္ဘူး....က်မ....အဲလို မဟုတ္ဘူး....”
“ နင့္ ေစာက္ဖုတ္က အရည္ေတြ ေတာ္ေတာ္ထြက္ေနၿပီပဲ....ထိုင္လိုက္စမ္း....ခုတင္ေပၚကို...”
ေဒၚခ်ဳိသက္ရီက က်မပခုံးတစ္ဖက္ကို တြန္းၿပီး ခုတင္ေပၚတြင္ ထိုင္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ ထို႔ေနာက္ က်မရဲ႕ အိမ္ေနရင္း ဝတ္တဲ့ ထမီအပါးေလးကို ေအာက္ေျခမွ ဆြဲၿပီး ခါးနားသို႔ လွန္တင္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ႐ုတ္တရက္ က်မ ေၾကာင္အမ္းေနမိပါ တယ္။ အန္တီခ်ဳိဟာ က်မအနားသို႔ တိုးကပ္လာၿပီး က်မ ေပါင္ခြဆုံက ေစာက္ဖုတ္ ေဖာင္းေဖာင္းတင္းတင္းေျပာင္ေျပာင္ႀကီး ကို လက္ျဖင့္ လွမ္းကိုင္လိုက္တယ္။ အိမ္ေနရင္းမုိ႔ ေအာက္ခံပင္တီဝတ္မထားသျဖင့္ အန္တီခ်ဳိ႕လက္က က်မေစာက္ဖုတ္အုံ ကို ထိထိမိမိ အုပ္ကိုင္မိသြားတယ္။
“ အို....အဟင့္....အန္တီခ်ဳိ....”
“ ခင္ေလး....”
“ ရွင္....အန္တီခ်ဳိ....”
အန္တီခ်ဳိက က်မကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဆြဲယူသိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ကို ပယ္ပယ္ နယ္နယ္ အုပ္ကိုင္ဖ်စ္ညွစ္လုိ႔ထားတယ္။ က်မ နား နားသို႔ကပ္ၿပီး တိုးညွင္းေသာ ဆြဲငင္ေသာ ေလသံသဲ့သဲ့ျဖင့္ ေခၚလိုက္ျခင္း ေၾကာင့္ က်မစိတ္ေတြ လႈပ္ရွားေနကာ တုန္ရီလႈိက္ေမာစြာနဲ႔ပင္ ျပန္ထူးလိုက္မိပါေတာ့တယ္။
“ နင္ စိတ္ေတြထၿပီး အလိုးခံခ်င္ေနတယ္ မဟုတ္လား.....နင့္ ေစာက္ဖုတ္ကို ငါ ေကာင္းေကာင္း ကလိေပးမယ္သိ လား....”
အန္တီခ်ဳိက ဘယ္လိုရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ က်မကို ခုလို ရမက္ထန္လာေအာင္ ႏိႈးဆြေပးေနမွန္းမသိ။ ဒါေပမယ့္ သူမရဲ႕ လႈပ္ရွားႏႈိးဆြကလိေပးေနမႈမ်ားကို ျငင္းဆန္ဖုိ႔ က်မမွာ အင္အားမဲ့ေနသလိုပင္။ ဘာေၾကာင့္မွန္းကိုမသိ အန္တီခ်ဳိရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈ ကို တြန္းလွန္ႏိုင္စြမ္းမရွိျဖစ္လို႔ေနရေတာ့တယ္။ အန္တီခ်ဳိက က်မေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႔ ပထမဆုံး လက္ေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ ထိုးသြင္းကလိေပးတယ္။ ေစာက္စိကိုလည္း လက္မျဖင့္ ပြတ္ေခ်ေပးေနေသးတယ္။ က်မမွာေတာ့ အန္တီခ်ဳိ႕ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ ႏိႈက္ကလိေပးမႈေၾကာင့္ ဖင္တၾကြၾကြနဲ႔ ေနရခက္လို႔ေနပါၿပီရွင္။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ လက္ေခ်ာင္းေလးက ေကြးခ်ည္ဆန္႔ခ်ည္နဲ႔ အတြင္းသားႏုႏုေလးေတြကို ႏႈိက္ဆြပြတ္တိုက္ထိုးကလိေပးေနရာ က်မေစာက္ေခါင္းထဲ တရြရြ တဆစ္ဆစ္နဲ႔ျဖစ္လာၿပီး ေစာက္ရည္ေတြက ရႊဲအိုင္လို႔လာပါေတာ့တယ္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ လက္ကို သြင္းခ်ည္ထုတ္ခ်ည္ ေကြးခ်ည္ဆန္႔ခ်ည္ျဖင့္ ကၽြမ္း က်င္စြာပင္ ကလိေပးေနပါေတာ့တယ္။ က်မကို ရမက္စိတ္ၾကြသထက္ၾကြလို႔လာေအာင္ အန္တီခ်ဳိက အတန္ၾကာႏိႈက္ဆြလို႔ အားရေတာ့မွ ေစာက္ေခါင္းထဲမွလက္ကို ထုတ္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္အုံေပၚကို သူမလက္၌ ရႊဲစိုေနေသာ က်မရဲ႕ေစာက္ရည္မ်ားျဖင့္ သုတ္လိမ္းပစ္လိုက္ျပန္ပါတယ္။ က်မေစာက္ဖုတ္ႀကီးက အခုဆိုရင္ ေဖာင္းတင္းကားထြက္ေနၿပီး အရည္ေတြနဲ႔ ရႊဲစိုလို႔ေနပါ ေတာ့တယ္ရွင္....။
“ ခင္ေလး....ပက္လက္လွန္လိုက္....ေအာ္ ေနအုံး....နင့္ အကၤ် ီကို အရင္ခၽြတ္လိုက္အုံး....”
က်မဟာ အန္တီခ်ဳိရဲ႕ ေစခိုင္းမႈအတုိင္း မျငင္းဆန္မိဘဲ ခိုင္းတဲ့အတုိင္းလိုက္လုပ္ေနမိပါေတာ့တယ္။ က်မစိတ္ထဲ ေကာင္း၏ မေကာင္း၏ ဆိုတာ ေတြးေတာႏိုင္စြမ္း မရွိေတာ့ေပ။ စိတ္ထဲတြင္ ရမက္ကာမမီးမ်ားသာ ေတာက္ေလာင္လို႔ေနရ ေတာ့တယ္။
“ နင့္ ဗရာစီယာပါ ခၽြတ္ပစ္လိုက္....”
ေနာက္ဆုံးေတာ့ က်မဟာ အဝတ္မဲ့ေနေသာ အထက္ပိုင္းခႏၶာကိုယ္နဲ႔ အိပ္ယာထက္မွာ လဲေလ်ာင္းသြားရပါေတာ့ တယ္။ ခါးအထက္မွာေတာ့ ထမီက စုပုံေနကာ ဖင္အေျပာင္သားျဖစ္လို႔ေနပါတယ္။ အန္တီခ်ဳိက က်မေဘးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ ၿပီး ကၽြဲေကာသီးတစ္ျခမ္းတင္ထားသေလာက္ရွိတဲ့ က်မရဲ႕ လုံးဝိုင္းတင္းရင္းေနတဲ့ ႏို႔အုံေတြကို အေပၚမွအုပ္မိုးထိုင္ေနရာမွ အက်အနပဲ ကိုင္တြယ္ဖ်စ္ညွစ္ၾကည့္ေနေပေတာ့တယ္။
“ အ...အဟင့္....နာတယ္...အန္တီခ်ဳိ....”
အန္တီခ်ဳိ႕လက္က က်မႏို႔ေတြကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ကိုင္ညွစ္ေနသျဖင့္ အနည္းငယ္နာက်င္လာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲတစ္မ်ဳိးေတာ့ လႈပ္ရွားေနမိတယ္။ ရင္ေတြတဒိန္းဒိန္းခုန္ကာ အန္တီခ်ဳိ႕လက္ျဖင့္ ႏို႔ေတြကို တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ဖ်စ္ညွစ္လိုက္တုိင္း က်မရင္အစုံက ေကာ့ေကာ့တက္သြားရပါတယ္။ ခံစားရတဲ့ အရသာက ေကာင္းသြားရတာကိုးရွင္။ ထို႔ ေနာက္တြင္ေတာ့ အန္တီခ်ဳိက က်မေဘးမွာ ေဘးတေစာင္းဝင္လွဲလိုက္ၿပီး က်မရဲ႕ ဆီးခံုခ်က္ေအာက္ဘက္ကို ေမးတင္ကာ အေပၚမွ စီးမိုး၍ က်မေစာက္ဖုတ္ေလးကို အပီကိုင္ကာ ႏႈိက္ဆြပါေတာ့တယ္။ က်မတစ္ကိုယ္လုံး တုန္ယင္ေနရၿပီး ေကာ့ကား လူးပ်ံကာ ရမက္စိတ္ေတြထၾကြၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ရြထအလိုးခံခ်င္လာရပါေတာ့တယ္။
“ ခင္ေလး....နင္ ငါ့ထမီကို ခၽြတ္လိုက္စမ္း....ကြင္းလုံးခၽြတ္လိုက္....”
အန္တီခ်ဳိက က်မေစာက္ဖုတ္ကို အပိုင္ကိုင္တြယ္ေနရင္း ေစခိုင္းလုိက္တာေၾကာင့္ သူ႔ထမီကို ဆြဲခၽြတ္ေပးလိုက္ရပါ ေတာ့တယ္။ ေဘးတေစာင္း အဂၤလိပ္အကၡရာေျခာက္ကိုး အေနအထားနဲ႔ က်မေစာက္ဖုတ္ကို အန္တီခ်ဳိက အပီကိုင္ဆြေနသ လို အန္တီခ်ဳိ႕ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကလည္း က်မမ်က္စိေရွ႕မွာ အျပဴးသားျမင္ေတြ႔ေနရပါတယ္။ အန္တီခ်ဳိ႕ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက အေမႊးေတြေျပာင္ရွင္းေနၿပီး ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးက ေဖြးဥေျပာင္တင္းလို႔ေနပါတယ္။ ေပါက္ခါစအေမႊးၾကမ္းမဲမဲေလးေတြကို ျမင္ ရတာ တစ္မ်ဳိးေတာ့ ရင္ဖုိစရာေကာင္းလွပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အန္တီခ်ဳိက ေပါင္တစ္ဖက္ကို ၿဖဲကားပစ္လိုက္ပါတယ္။ ေပါင္ကို ကားလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ အန္တီခ်ဳိ႕ေပါင္ၾကားထဲမွ အညိဳေရာင္သမ္းေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြနဲ႔ ရွည္ေမ်ာ ေမ်ာေစာက္စိႀကီးက ျပဴးထြက္လာပါတယ္။ လီးေပါင္းစုံကုိ ခံထားျခင္းေၾကာင့္လားမသိ။ ေစာက္ေခါင္းဝက ၿပဲအာေနၿပီး ပန္းႏု ေရာင္ အတြင္းသားေတြကို အရည္လဲ့စြာျမင္ေနရပါတယ္။
“ ငါ့ ေစာက္ဖုတ္ကို လွ်ာနဲ႔ထိုးယက္ေပးစမ္း ခင္ေလး....နင့္ေစာက္ဖုတ္ကိုလည္း ငါ ယက္ေပးမယ္....”
ၾကားလိုက္ရတဲ့ စကားသံက က်မဘယ္လိုမွ ထင္မထားတဲ့စကားပါပဲရွင္။ မိန္းမခ်င္း ေစာက္ဖုတ္ယက္တယ္ဆိုတာ က်မအေနနဲ႔ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ကိစၥလို႔ ထင္ထားခဲ့တာပါ။ ခုေတာ့ လက္ေတြ႔က်က် ႀကံဳေတြ႔ေနရၿပီေလ။ မိန္းမခ်င္း ပလူးတဲ့ကိစၥမွာ ဘယ္လိုမွ ကာမခံစားမႈကို ရႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးထင္ခဲ့မိတာပါပဲရွင္။
“ ဟဲ့....လုပ္ေလ....ေစာက္ေခါင္းထဲ လွ်ာကို ထိုးယက္ေပး....အစိကိုလည္း ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔စုပ္....”
က်မဟာ အန္တီခ်ဳိ႕ကို မလြန္ဆန္ႏိုင္တာက တစ္ေၾကာင္း၊ ႀကံဳေတြ႔ခံစားေနရတဲ့ ကာမဆႏၵေတြအရ အန္တီခ်ဳိ႕ ေစာက္ဖုတ္ဆီသုိ႔ ေခါင္းေလးေစာင္းၾကြၿပီး လွ်ာနဲ႔ထိုးယက္ေပးလိုက္မိပါေတာ့တယ္ရွင္။
“ အ....ဟား....အိုး....ေႏြးေနတာပဲ အရသာရွိလိုက္တာဟယ္....ထိုးယက္စမ္းပါ....အစိကိုလည္း စုပ္....”
အန္တီခ်ဳိက သူမလိုခ်င္တဲ့အရသာကို ခံစားမိသြားခ်ိန္တြင္ က်မကိုလည္း သူခံစားေနရသလို ခံစားသြားရေအာင္ က်မေစာက္ဖုတ္ကို စတင္ယက္ေပးပါေတာ့တယ္။ က်မထက္ အေတြ႔အႀကံဳ ဝါရင့္ေနတဲ့ အန္တီခ်ဳိ႕လွ်ာေစာင္းဒဏ္ကို ခံစား ေနရတဲ့က်မဟာ အန္တီခ်ဳိ ဖီလင္တက္ေနတာထက္ အဆတစ္ရာေလာက္သာေအာင္ကို ထၾကြလာရပါေတာ့တယ္။
“ ျပြတ္....ပလပ္....ျပြတ္....အြန္....ျပြတ္....ပလပ္.....”
က်မတို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ တစ္ေယာက္ေစာက္ဖုတ္တစ္ေယာက္စုပ္ယက္ေပးေနသံ၊ ကာမဖီလင္တက္ေနသံေတြက တျဖည္း ျဖည္းနဲ႔ ဆူညံျပင္းရွလို႔လာပါတယ္။ ခုအခ်ိန္မွာေတာ့ က်မဟာ မိန္းမခ်င္းေစာက္ဖုတ္ႏိႈက္ဆြျခင္းမွရတဲ့ ကာမဖီလင္ကို ခံစား တတ္လို႔ လာခဲ့ၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ေစာက္ဖုတ္က အေတာ္ကို ေဖာင္းၾကြၿပီး အရည္ေတြလည္း ေတာ္ေတာ့္ကို စိုရႊဲလို႔ေနၿပီျဖစ္ပါ တယ္။ က်မကိုယ္တိုင္ကလည္း အန္တီခ်ဳိ႕ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေခါင္းမေဖာ္တမ္း အားရပါးရ လိုလိုလားလား ယက္ေပးလို႔ေနမိ ပါတယ္။ အန္တီခ်ဳိဦးေဆာင္တဲ့ ကာမသင္ခန္းစာ အေတြ႔အႀကံဳသစ္က က်မအတြက္ ဆန္းသစ္လြန္းလွပါတယ္ရွင္။
အခန္းတြင္းမွ မိန္းမႏွစ္ဦး၏ ဏွာထစုပ္ယက္ေနၾကပုံက တကယ့္ကို ရမက္ေသြးၾကြစရာေကာင္းေနသည္။ ထိုျမင္ ကြင္းကို ၾကည့္ၿပီး ေအာက္ပိုင္းဗလာက်င္းနဲ႔ ဂြင္းတိုက္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္က အခန္းတံခါးဝမွာရွိေန၏။ ေဒၚခ်ဳိသက္ရီ၏ ေမြးစားသားမ်ားစြာထဲက တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ေက်ာ္ခင္ဆိုတဲ့ လူပင္ျဖစ္သည္။
ၿပီး
